Op 1 september vierden we het Heilig Avondmaal. In de ochtenddienst lazen we Jesaja 25: 6-12 en Kolossenzen 3:1-11. In de avonddienst lazen we verder in deze brief: Kolossenzen 3:5-17. In de ochtenddienst stond de volgende tekst centraal:
“Als u nu met Christus uit de dood bent opgewekt, streef dan naar wat boven is, waar Christus zit aan de rechterhand van God. Richt u op wat boven is, niet op wat op aarde is. U bent immers gestorven, en uw leven ligt met Christus verborgen in God.” (Kol 3:1-3)
Dat betekent een nieuw leven. Waardoor wordt dat nieuwe leven getekend? Door te streven naar wat boven is. Paulus roept ons dus op om het tegengestelde te doen van wat we meestal doen. Meestal richten we ons helemaal niet naar wat boven is – laat staan dat we er naar streven. We richten ons op wat beneden is. We richten ons op goede cijfers op school. We richten ons op een mooi huis. We richten ons op een leuke vakantie. We richten ons op onze baan. We richten ons op een prettige oude dag. Ons richten op wat boven is? Welnee! We hebben onze handen vol aan wat aan wat hier is.
Streef naar wat boven is / richt u op wat boven is, niet wat op de aarde is. Wat betekent dat?
Dat is ‘omdenken’: de dingen gaan zien in het licht van de eeuwigheid. ‘Ja, maar,’ hoor ik mensen denken: ‘dat werkt toch niet, als we zo gaan beginnen, dan is niks meer belangrijk; dan kunnen we overal wel mee ophouden.’ En: ‘Het was Paulus toch die dit zei, die was zo wereldvreemd.’ Nou, zo wereldvreemd was Paulus niet. In dit zelfde gedeelte geeft hij allemaal heel concrete aanwijzingen voor de manier waarop de gemeente met elkaar hoort om te gaan en samen te leven, daaruit blijkt dat hij heel goed door gaat hoe dat werkt, hier, op deze aarde. En Paulus is niet de enige in de Bijbel die dit soort uitspraken doet. ‘Maak je geen zorgen over jezelf en over wat je zult eten of drinken, noch over je lichaam en over wat je zult aantrekken (..) dat zijn dingen die de heidenen najagen (..) zoek liever eerst het Koninkrijk van God.’ Dat zegt Jezus..
Als we ons richten op de dingen die boven zijn – wat gebeurt er dan? Dat werkt bevrijdend. Hoezo? We richten ons zo op wat op de aarde is. Daar streven we naar. Maar of dat ons gelukkig maakt? Hoeveel mensen lopen niet dood in streven naar een goede baan; hoeveel raken raken niet gefrustreerd in het zoeken naar de perfecte partner. Hoeveel mensen krijgen niet een burn-out van al dat hollen, van al dat najagen van wat niet verzadigen kan. En ook al hebben we het mooi voor elkaar en loopt het op rolletjes – wie herkent niet het knagende gevoel: is dit nou alles, is dit nou waar ik voor leef? Alles hebben en toch niet gelukkig. Ons probleem is dat we nog steeds te veel van dit leven verwachten; dat we ons te weinig richten op wat boven is; en dat we te weinig bidden.
Wanneer we streven naar wat boven is / ons richten naar wat boven is, wat gebeurt er dan? Dan beseffen we dat dit leven niet meer het enige is wat ertoe doet. Dan gaan we de dingen zien in het licht van het kruis. En in het licht van Christus, die Zich gaf uit liefde. Dan komen de dingen in dit leven wel anders te liggen. Het geeft een heilzame relativering. Dingen waar we ons erg druk om maken blijken ineens niet zo belangrijk te zijn, of helemaal niet. De vraag is niet meer: wat brengt dit me voor mijn loopbaan? Maar: brengt dit mensen dichter bij Christus? Brengt dit mij dichter bij Christus? De ambities en rijkdom van de wereld, die zien we op hun werkelijke waarde in het licht van het kruis, in het licht van Christus. Omdenken dus! Wat is onze energie waard, en onze tijd waard? en wat niet? Wat houdt zijn waarde? en wat niet? Uiteindelijk gaat het om de vraag: Hebben we God liefgehad? Hebben we onze naaste liefgehad?
Als we ons richten op wat boven is, dan is dat bevrijdend. Dan hoeven we niet meer zo hijgerig alles uit dit leven te halen. En als ik faal, tuurlijk is dat moeilijk. Maar het is het einde niet. En als we ziek worden, dan is dat moeilijk en dan doet dat pijn. Maar het is het laatste niet. Dat is ook omdenken. Want als we elkaar gelukkig nieuwjaar wensen, of elkaar feliciteren met een verjaardag – wat zeggen we dan? Veel geluk gewenst, veel moois. En wat we ook vaak zeggen: ik wens je vooral veel gezondheid want dat is toch het belangrijkste. O ja? is dat zo? Volgens mij zegt de Bijbel iets anders. Begrijp me niet verkeerd. Gezondheid is een groot goed en een grote zegen als we dat ontvangen – we danken God. Maar het is het belangrijkste niet. Richt je op de dingen die boven zijn. Dan komen de dingen op de aarde in een ander licht. Het belangrijkste is dat ons leven met Christus geborgen is in God. Daar gaat het om.