In de dienst van 30 juni is de Heilige Doop bediend aan Tess en Raff. Wat was het een feest om dit mee te maken samen! Als gemeente samen met de ouders, grootouders, zelfs overgrootouders, met familie uit Den Hoorn, Schipluiden, Amsterdam en een hele vertegenwoordiging uit Friesland!
We lazen het evangelie uit Lucas 9:57-62. Jezus is in gesprek met drie mensen over het volgen van Hem. Twee van hen zeggen spontaan: ‘Ik zal U volgen’. Maar Jezus reageert niet zo enthousiast. ‘De vossen hebben holen, de vogels hebben nesten, maar de Mensenzoon kan Zijn hoofd nergens te ruste leggen.’ Oftewel, Jezus zegt: Hier op aarde heb Ik geen luxe, geen comfort. Dus als je Mij volgt verwacht dan ook geen comfortabele of gemakkelijke reis. Wanneer we Hem volgen, dan gaan we Zijn weg, en Zijn weg gaat naar het kruis. Verwacht dus geen comfortabele reis; maar wel de reis die het grootste verschil maakt in je leven. De reis die je thuis brengt bij Hem. Twee van degenen die Jezus spreekt vragen toestemming om eerst hun vader te begraven, dan wel om eerst afscheid te namen van hun huisgenoten. Jezus maakt duidelijk dat het volgen van Hem belangrijker is dan al het andere. Hem volgen heeft prioriteit boven al het andere.
Waarom is Jezus zo scherp? Omdat ons hart listig is. En omdat ons hart zo’n wirwar is van gevoelens en gedachten en goede bedoelingen en van niet zulke goede bedoelingen, van mooie intenties doorweven met allerlei eigenbelang en hoogmoed. Ja, okay, we willen Jezus best volgen.
Maar eerst nog iets anders, en dan zal ik U volgen…Eerst nog… volwassen worden; Eerst nog… mijn werk op de rit; Eerst nog jong zijn… Eerst nog door deze dag heen komen. Ik ga wel bidden als ik meer rust heb, ik ga wel wat in de kerk doen als m’n leven rustiger is…
Het volgen van Jezus is urgent. Het kan niet wachten. Het kan niet wachten tot als mijn kinderen groot zijn, tot ik deze klus op mijn werk af heb, tot volgend jaar, volgende week, of zelfs tot morgen. Je binden aan Jezus en het Koninkrijk van God verkondigen dat gaat voor. Hij roept ons op om nu Hem te volgen. Al het andere heeft tweede prioriteit, of derde, of vierde, of helemaal niet.
Jezus vraagt ons Hem te volgen. Zonder uitstel. Hem volgen gaat voor alles. Doe het, doe het nu! Dat is ook de enige passende reactie op Jezus.
Want Hij heeft al alles gegeven voor ons. Wij zijn in Zijn Naam gedoopt. Voordat we het verhaal van Jezus begrijpen. Voordat we kunnen zingen ‘ik ga slapen, ik ben moe’. Voordat we rechtop kunnen zitten; zelfs voordat we zindelijk zijn. Voordat we kunnen bijdragen aan het werk van de kerk – Spreekt God Zijn genade over ons uit, over ons en onze kinderen. Wanneer we gedoopt worden, worden we gerekend als horend bij God, voordat we iets zelf hebben kunnen doen.
In oude kerken bevindt het doopvont zich bij de ingang van de kerk. Om ons daaraan te herinneren. Het herinnert ons er aan dat voordat we beginnen aan de dienst, zelfs voordat we gaan zitten, dat wij worden gemerkt, als mensen die horen bij Jezus, door genade, meegenomen in het Goede Nieuws. In zulke kerken is het een goed gebruik voor kerkgangers om elke keer dat ze de kerk in komen, hun vingers te dopen in het water. Dan maken ze bij zichzelf op hun voorhoofd het teken van het kruis. Om zichzelf er aan te herinneren dat ze geliefd zijn en aangenomen als Gods kind door het werk van Jezus.
Er zijn gelovigen die dit gebruik ook thuis doen. Elke dag. Elke ochtend bij het opstaan, maken ze het teken van het kruis op hun voorhoofd om elke dag jezelf te herinneren aan je doop: ik hoor bij Jezus; en om onszelf te herinneren aan Zijn vergeving en Zijn genade. Wie wij zijn, wordt bepaald door Christus. Dat wij bij Hem horen, gaat dieper en is echter, dan wat wij verder die dag gaan doen, en welke andere rollen wij wel of niet aannemen die dag.. Wie wij zijn, wordt bepaald door hoe God ons ziet: verzegeld met de Heilige Geest, geborgen in Christus, geliefd door de Vader. Hij zegt: Volg Mij!